روزنامه هممیهن دوشنبه ۳۰ تیر گزارش داد تنها هشت خانواده از میان ۵۸ خانواده قربانی، توانستهاند شکایت رسمی ثبت کنند، چرا که شرکت پیمانکار سینا، «با تهدید»، برخی خانوادهها را از پیگیری حقوقی «منصرف کرده» است.
مصطفی نوریزاده، همسر حکیمه بختو، یکی از افرادی که در کانکسی موقت و ناایمن در محوطه بندر رجایی کار میکرد، در همین زمینه گفت: «مدیران شرکت سینا حتی گفتهاند مگر هشت خانواده بیشترند؟ بروند شکایت کنند ببینیم زور آنها بیشتر است یا ما؟»
همسر یکی از کشتهشدگان گفت حتی بعضی خانوادهها از سوی مدیران تهدید شدهاند: «شنیدهایم به خانوادهها گفتهاند اگر شکایت کنند، وامشان قطع میشود یا استخدام عقب میافتد.»
به گفته خانوادهها، فشارهای اجتماعی، ترس از قطع همکاریهای شغلی، وابستگی مالی به شرکت سینا و همچنین نفوذ نسبی بعضی شرکتهای درگیر در منطقه، باعث شده بسیاری از خانوادهها سکوت کنند.
خانوادههایی که شکایت کردهاند به هممیهن گفتند دادگاهها هم هنوز بینتیجهاند، پروندهها مُهر «محرمانه» خوردهاند و هیچکس پاسخ نداده که دقیقا چه چیزی در آن محموله مرگبار بوده و چه کسی مسئول این فاجعه است.
محمولهای که منفجر شد متعلق به نهادی نظامی بود
نوریزاده گفت پیگیریهای خانوادههای داغدار نشان میدهد محمولهای که باعث انفجار شد، متعلق به یکی از نهادهای نظامی بوده و در همان محدودهای انبار شده بوده که کانکسهای اداری قرار داشتند.
او گفت: «تمام بارهای امنیتی، ترخیصکار معمولی ندارند. هیچ شرکت خصوصیای اجازه خرید یا حمل چنین محمولهای را ندارد. این بار متعلق به دولت یا نهاد نظامی بوده. همینجاست که سوالها شروع میشود: چه چیزی وارد اسکله شده بود؟ چرا آنجا بود؟ چرا در شرایط ایمن نگهداری نشد؟»
با گذشت سه ماه از انفجار، هنوز هیچ نهاد رسمیای جزییاتی از محموله، مقصران یا گزارش فنی نهایی حادثه را منتشر نکرده است.
خانوادههای قربانیان به هممیهن گفتند نه تنها هیچ مدیر یا مسئولی برکنار نشده، بلکه حتی یک عذرخواهی رسمی هم صورت نگرفته است.
به گفته آنها، تنها واکنش رسمی تا امروز، برگزاری چند جلسه در بندرعباس بوده که وکلای خانوادهها در آنها اجازه دسترسی کامل به پرونده را نداشتهاند.