روزنامه اسرائیلی هاآرتص جمعه ۲۷ تیر نوشت که این توافق ممکن است به نیروهای کرد در شمال سوریه و همچنین حزبالله در لبنان بهانه دهد تا روند خلعسلاح خود را به تعویق بیندازند و در برابر فشارهای دولتهای مرکزی مقاومت کنند.
همچنین این توافق که پس از درگیریهای خونین میان شبهنظامیان دروزی و نیروهای دولتی حاصل شد، در نگاه اول گامی در مسیر آشتی محلی بهنظر میرسد، اما مخالفت علنی شیخ حکمت الهجری، رهبر معنوی دروزیها، با آن، مشروعیت سیاسی توافق را با چالش جدی روبهرو کرده است.
عقبنشینی دمشق و پیامدهای منطقهای
بهگزارش روزنامه هاآرتص، یکی از بندهای اصلی توافق به ادغام کامل استان السویدا در ساختار سیاسی سوریه و واگذاری امنیت داخلی و ایستهای بازرسی به پلیس محلی دروزی اشاره دارد؛ اقدامی که در عمل اقتدار امنیتی این منطقه را بهدست نیروهای دروزی میسپارد و نفوذ دولت مرکزی را کاهش میدهد.
همین مدل حکمرانی محلی و حفظ سلاحهای شبهنظامی، از دید تحلیلگران، میتواند الگویی خطرناک برای گروههای دیگر در منطقه باشد؛ بهویژه کردهای شمال سوریه و حزبالله لبنان.
بر اساس متن اولیه توافقی که در ماه آوریل امضا شده بود، دروزیها میبایست سلاحهای سنگین خود را به دولت تحویل میدادند، اما در نسخه جدید، این تعهد جای خود را به «هماهنگی برای یافتن سازوکاری جهت تحویل تدریجی سلاحهای غیرمجاز» داده است؛ بندی مبهم که بهگفته هاآرتز، عقبنشینی آشکار دمشق از مواضع پیشین است.
کردها که تاکنون از ادغام در ارتش سوریه امتناع کردهاند، ممکن است با استناد به مدل دروزیها بر حفظ ساختارهای مسلح خود پافشاری کنند؛ موضوعی که تلاشهای واشینگتن برای خروج از سوریه و تحکیم اقتدار دولت مرکزی را با مانع روبهرو میسازد.