۱۷ خرداد آخرین شنبه پیش از حمله اسرائیل در ۲۳ خرداد بود. در آن روز جمعا ۱۳۷ پرواز داخلی در فرودگاه مهرآباد نشست و برخاست داشتند.
این عدد شنبه ۲۱ تیر با گذشت حدود ۲۰ روز از پایان جنگ، به ۷۰ پرواز رسید که از این تعداد ۱۰ پرواز مبدا یا مقصد خارجی داشتند.
با احتساب پروازهای خارجی، تعداد پروازها در مهرآباد نزدیک به ۵۰ درصد و بدون احتساب پروازهای خارجی، تعداد پروازهای این فرودگاه نزدیک به ۵۶ درصد نسبت به پیش از جنگ کاهش یافته است؛ در واقع نصف شده است.
یکی از کارکنان فرودگاه مهرآباد در مصاحبه با ایراناینترنشنال گفت یکی از دلایل کاهش چشمگیر پروازهای داخلی، کاهش تقاضا برای آنهاست.
او به پرواز یکی از شهرهای جنوبی کشور اشاره کرد و افزود برای این پروازها بلیت فروخته میشود، اما عموما به حدنصاب نمیرسند و پروازها لغو میشوند.
او دلیل کاهش استقبال را ترس مردم از احتمال هدف قرار گرفتن پروازها، بهویژه با تجربه شلیک پدافند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به هواپیمای اوکراینی در سال ۱۳۹۸ دانست.
در فرودگاه بینالمللی خمینی نیز پیش از حمله، ۱۱۸ نشست و برخاست در تاریخ ۱۷ خرداد ثبت شده است.
این عدد در تاریخ ۲۱ تیر، حدود ۲۰ روز پس از پایان جنگ، با احتساب دو پرواز داخلی که به فرودگاه خمینی منتقل شده، ۲۵ مورد است.
در واقع تعداد پروازهای این فرودگاه حدود ۸۰ درصد نسبت به پیش از جنگ کاهش داشته و به یکپنجم رسیده است.
مبادی و مقاصد پروازهای فرودگاه مهرآباد و خمینی نیز تفاوت چشمگیری پیدا کردهاند.
با اینکه اعلام شده پروازهای داخلی برقرار شدهاند، اما این پروازها نسبت به پیش از جنگ، بسیار محدود هستند.
برخی از آنها احتمالا مربوط به پروازهای کاری با مبادی و مقاصدی چون جزیره سیری، عسلویه و ماهشهر هستند. برخی مسیرها اما پررفت و آمدتر شدهاند، از جمله گرگان.
بسیاری از پروازها مبدا و مقصد مشخصی ندارند. این ممکن است بهدلیل مشکلات در پردازش اطلاعات و یا پنهان کردن عمدی آنها باشد.
پروازهای مهرآباد تنها به ۱۱ شهر مشهد، ماهشهر، گرگان، عسلویه، شیراز، جزیره کیش، جزیره سیری، بندرعباس، آبادان، ایلام و اردبیل انجام میشود.